Reykingabannið

Mogginn er með umfjöllun um fyrirhugað reykingabann á veitingahúsum í blaðinu í dag. Það er mín tilfinnig að flestir veitingamenn séu á móti banninu, allavega eru all flestir á móti því sem rætt hefur verið við opinberlega undanfarna mánuði. Ég er hins vegar sannfærð að þetta mun verða blessun fyrir alla veitngastaðina, viðskiptavinina og síðast en ekki síst starfsfólkið. Til dæmis gekk þetta upp hjá Mokka á skólavörðustígnum og þar var nú reykt, hvað er þá að óttast?

 Í umfjölluninni er talað við góðvin minn Jakob Jakobsson veitingamann á Jómfrúnni og hann segist vera á móti banninu en hann sé þó þegar farinn að gera ráðstafanir. Þær eru t.d. að bjóða starfsfólki sínu (sem flest allt reykir) á reykinganámskeið hjá Krabbameinsfélaginu til að aðstoða þau við að hætta. Gott og blessað, það hljómar vel en afhverju fyrst núna? Þetta er allt heiðursfólk sem á bara hið besta skilið.

Reykingar ræna mann heilsunni og hinum mjög svo dýrmæta tíma. Að reykja eina sígarettu tekur u.þ.b. 4 mín sé hraðinn hafður á. Segjum sem svo að starfsmaðurinn X reyki 10 stk sígarettur á hverri átta tíma vakt, það gera a.m.k. 40 mín á dag, það eru svo 800 mín. á mánuði!! Ekki sinnir maður kúnnunum með rettuna í munnvikinu og ekki púar maður yfir pottana, hugsanlega gæti maður smókað sig í bókhaldinu, það væri helst þar.  Þannig að flestir starfsmenn sem reykja eru kannski ekki að gera neitt annað af "viti" á meðan. Þetta þykir mér léleg nýting á vinnutíma. Og svo er það blessuð heilsan, það er marg sannað að reykingar hafa skaðleg áhrif á heilsuna og það hlýtur að hafa áhrif á alla þætti lífs reykingafólks, líka vinnuna. Svo bætist grátt ofan á svart hjá honum X okkar að á vinnustaðnum verður hann einnig fyrir töluverðum óbeinum reykingum á degi hverjum og þær eru einnig skaðlegar.

Ég verð að halda því til haga að ég er enginn engill, ég er sjúk í sígarettur undir vissum kringumstæðum, þá aðallega þegar ég fæ mér vínglas og breytist í stórreykingakonu ef þau eru fleiri en þrjú. Dags daglega reyki ég hins vegar ekki. Þetta er mjög hallærislegt og ég hef oft reynt að koma þessari hálf-reykingarfíkn minni fyrir kattarnef en hef ég ekki náð að sigra í þeirri baráttu!

Undanfarin ár hef ég hins vegar rekið mig á það og reykingamönnum hefur fækkað verulega mikið og mér líður oft eins og síðasta móhíkananum. Svo er það líka prinsip hjá mér að stunda ekki "frumkvöðlareykingar" það er að vera ekki fyrsta manneskjan til að kveikja í rettu í samkvæmum og nokkrum sinnum hefur það gerst að ég hef siglt reyklaus í gegnum samkvæmi einfaldlega vegna þess að það reykti enginn. Þetta er ástæðan fyrir því að ég hlakka til bannsins, þá mun ég neyðast til að hætta þessum fáránlega ósið!!